1. De interne telefoon (bedrade intercom) van veel ziekenhuizen is niet geïnstalleerd met één voor elk bed.

2. Sommige ernstig zieke patiënten kunnen niet ondergronds naar de muur om te bellen.Hij heeft alleen de mogelijkheid om nonchalant te drukken.

3. Als de dienstdoende arts (verpleegkundige) de afdeling rondloopt of een tijdje bezig is, kan de patiënt de arts (verpleegkundige) helemaal niet bellen, wat vatbaar is voor ongelukken of vertragingen bij de eerste keer voor redding.

4. Aangezien het ziekenhuis in het ziekenhuis is opgenomen en het ziekenhuis de vergoeding voor de begeleiding van de patiënt heeft geïnd, maar het ziekenhuis de begeleider niet daadwerkelijk heeft verstrekt, kan dit niet worden gerechtvaardigd.Bij een ongeval staat het ziekenhuis altijd aan de ongunstige kant.Het is voor niemand mogelijk om tijdens werktijd de post 100% tijdelijk te verlaten.Natuurlijk is het op dit moment onmogelijk om de vaste telefoon van de patiënt te beantwoorden.Het probleem kan zelfs worden opgelost door 1-2 ontvangers in de gang van het ziekenhuis te installeren.

5. Benadrukt moet worden dat de concurrentie in ziekenhuizen al erg groot is.Internationale escortpraktijken en directies hechten veel waarde aan de waarde van mensen.Het echte leven staat op het spel!Simpel gezegd, als er geen verschil is tussen de sfeer die een patiënt voelt wanneer een patiënt naar het ziekenhuis gaat en het trekken van een koe naar de veterinaire post, hoe kan het ziekenhuis dan voet aan de grond krijgen in de concurrentie?

Wat betreft de eenvoudige installatie en het gebruik, het is ongeëvenaard door bekabelde oproepen.Ziekenhuizen en medische servicestations die zijn gerenoveerd, en medische units die geen communicatieapparatuur tussen arts en patiënt hebben (dergelijke units reserveren over het algemeen geen bekabelde installatie vanwege de constructie- en decoratieaspecten) zouden de voorkeur moeten geven aan dergelijke systemen.